Monika Stobiecka – Sztuka współczesna jako strategia dla cyfrowej archeologii
Sztuka współczesna jako strategia dla cyfrowej archeologii – wykład dr Moniki Stobieckiej W erze cyfrowych innowacji współczesna archeologia stosuje narzędzia takie jak skanowanie, modelowanie i drukowanie 3D, by odkrywać i rekonstruować przeszłość. Choć cyfrowa archeologia zrewolucjonizowała sposób dokumentowania i zachowywania przeszłości, bywa krytykowana za bycie technokratyczną i oderwaną od szerszych kontekstów kulturowych i etycznych. Użycie tych samych narzędzie ma jednak kompletnie inne znaczenie w sztuce współczesnej. Wykład dotyczyć będzie tego, w jaki sposób artyści kwestionują granice archeologii, prowokują krytyczne refleksje nad jej praktykami i inspirują innowacyjne sposoby myślenia o dziedzictwie i materialności. Podczas spotkania skupimy się na trzech pracach: „The Other Nefertiti” (2015) autorstwa Nory Al-Badri i Jana Nikolai Nellesa, „Material Speculation: ISIS” (2015-2016) autorstwa Morehshin Allahyari oraz „Curtain Call, Variations on a Folly” (2021) autorstwa Abbasa Akhavana. Każde z tych dzieł wykorzystuje narzędzia cyfrowe, takie jak skanowanie i druk 3D, by stawić czoła palącym kwestiom kulturowym i etycznym. W „The Other Nefertiti” artyści potajemnie zeskanowali ikoniczne popiersie Nefertiti w berlińskim Neues Museum, by stworzyć model 3D (na którego podstawie powstał wydruk 3D – kopia, następie przekazana do Egiptu) dostępny dla wszystkich, wywołując debaty na temat własności i repatriacji dziedzictwa kulturowego. „Material Speculation: ISIS” Allahyari odpowiada na zniszczenie artefaktów w muzeum w Mosulu, rekonstruując je jako futurystyczne obiekty 3D z wtopionymi czytnikami danych i jednocześnie łącząc upamiętnienie z innowacją. Praca Akhavana rekonstruuje zniszczoną kolumnadę Palmyry na zielonym ekranie używanym w cyfrowym obrazowaniu, zestawiając to, co technologiczne i organiczne, by skłonić do refleksji nad zniszczeniem dziedzictwa i kulturową rezyliencją. Analizując te dzieła, podczas wykładu pokażę, jak sztuka współczesna może zakłócić tradycyjne narracje archeologiczne i inspirować bardziej kreatywne, inkluzywne i refleksyjne podejścia. 25 kwietnia 2025
Sztuka współczesna jako strategia dla cyfrowej archeologii – wykład dr Moniki Stobieckiej W erze cyfrowych innowacji współczesna archeologia stosuje narzędzia takie jak skanowanie, modelowanie i drukowanie 3D, by odkrywać i rekonstruować przeszłość. Choć cyfrowa archeologia zrewolucjonizowała sposób dokumentowania i zachowywania przeszłości, bywa krytykowana za bycie technokratyczną i oderwaną od szerszych kontekstów kulturowych i etycznych. Użycie tych samych narzędzie ma jednak kompletnie inne znaczenie w sztuce współczesnej. Wykład dotyczyć będzie tego, w jaki sposób artyści kwestionują granice archeologii, prowokują krytyczne refleksje nad jej praktykami i inspirują innowacyjne sposoby myślenia o dziedzictwie i materialności. Podczas spotkania skupimy się na trzech pracach: „The Other Nefertiti” (2015) autorstwa Nory Al-Badri i Jana Nikolai Nellesa, „Material Speculation: ISIS” (2015-2016) autorstwa Morehshin Allahyari oraz „Curtain Call, Variations on a Folly” (2021) autorstwa Abbasa Akhavana. Każde z tych dzieł wykorzystuje narzędzia cyfrowe, takie jak skanowanie i druk 3D, by stawić czoła palącym kwestiom kulturowym i etycznym. W „The Other Nefertiti” artyści potajemnie zeskanowali ikoniczne popiersie Nefertiti w berlińskim Neues Museum, by stworzyć model 3D (na którego podstawie powstał wydruk 3D – kopia, następie przekazana do Egiptu) dostępny dla wszystkich, wywołując debaty na temat własności i repatriacji dziedzictwa kulturowego. „Material Speculation: ISIS” Allahyari odpowiada na zniszczenie artefaktów w muzeum w Mosulu, rekonstruując je jako futurystyczne obiekty 3D z wtopionymi czytnikami danych i jednocześnie łącząc upamiętnienie z innowacją. Praca Akhavana rekonstruuje zniszczoną kolumnadę Palmyry na zielonym ekranie używanym w cyfrowym obrazowaniu, zestawiając to, co technologiczne i organiczne, by skłonić do refleksji nad zniszczeniem dziedzictwa i kulturową rezyliencją. Analizując te dzieła, podczas wykładu pokażę, jak sztuka współczesna może zakłócić tradycyjne narracje archeologiczne i inspirować bardziej kreatywne, inkluzywne i refleksyjne podejścia. 25 kwietnia 2025
